Lesdag 10
14 februari 2011. Met gemengde gevoelens ging ik vanochtend naar Maarn voor de tiende lesdag van de vinologenopleiding. Gemengd omdat ik geen groei bespeur bij het proeven en omdat we de diepte in zouden gaan met Italië en dat is geen examenstof voor komende maandag. Ondanks dat ik voor mijzelf al heb bepaald dat ik maandag de examens doe om inzichtelijk te krijgen hoe het er aan toe gaat en wat je kunt verwachten heb ik de tijd die ik wel boven de boeken had gehangen dus niet besteed aan Italië maar aan andere wijnwetenswaardigheden.
Over het ochtendprogramma valt niet zoveel nieuws te vertellen. Dat is een cyclisch blok wat elke lesdag terug zal komen. Na een kort welkom konden we weer aan de bak met twaalf verschillende wijnen. Ruiken, proeven, spugen en schrijven. Als het hele rijtje doorgenomen is kijken op de antwoordenlijst welke van de drie per soort het best bij het gevoel en de notities past. Het was weer knap lastig en na de beschikbare tijd werd alles weer doorgenomen waarbij ook kort ingegaan werd op de alternatieve wijnen en natuurlijk hun herkomst. Als ik de proefnotities hoor van mijn medestudenten verbaast het me hoe gedetailleerd zij dingen waarnemen waarbij ik me nog vaak in de grote hoofdgroepen moet uitdrukken. Met zes van de twaalf goed is het nog te mager. Velen van ons gaan volgende week voor het eerst het praktijkexamen doen. Aan het eind van de dag wenste Klazien ons alvast sterkte en voegde daar aan toe dat we eigenlijk pas bij het volgende examenmoment op het gewenste niveau zouden zijn. Dat geeft een mens dan toch weer een beetje hoop.
Na de lunch dus Italië. Om precies te zijn Noord-Italië want in tegenstelling tot Spanje zijn voor Italië twee lesdagen uitgetrokken. Als gastdocent trad Ron Andes op. Ron is sinds 2004 de eerste Magister Vini van Nederland met als beroep Flying Wine Buyer en hoe kan het anders, Italië als specialisatie.
Ron ging even terug in de tijd en in vogelvlucht nam hij de geschiedenis van wijn door vanaf 6000 jaar voor Christus tot nu. Vanaf de 16e en 17e eeuw zijn er echt veranderingen van betekenis geweest. Door de eeuwen heen zijn er dan verschillende markeringspunten voor de wijnbouw en vanaf Italië in 1963 toetrad tot de EEG en er andere regels gingen gelden heeft de Italiaanse wijnbouw ontwikkeld tot wat het nu is.
Verder stond Ron uitgebreid stil bij de unieke geografische omstandigheden van het land en de klimaten tot op microniveau. Dat klimaat in combinatie met het terroir en de juiste druiven zorgen met de juiste wijnmaker voor bijzondere hoogstandjes. Italië heeft nogal wat druivenrassen. Het is daarin uniek in de wereld. Er zijn ongeveer 1000 verschillende inheemse rassen. Ter vergelijk kan vermeld worden dat Frankrijk er zo’n 60 tot 65 heeft en Duitsland zo’n 40.
Vervolgens werden de noordelijke gebieden doorgenomen waarbij iets uitgebreider werd stilgestaan bij Friuli, Emilia Romagna, Alto Adige, Veneto en Piëmonte omdat daar wijnen van geproefd werden. Om maar even een paar onbekende geproefde rassen te noemen, Friuliano, Buccia Amara en Savignone waarbij de laatste helemaal geen enkele relatie heeft tot de bekende naam Sauvignon. Naast wat onbekende wijnen kwamen er ook enkele klassiekers in het glas van de DOC Valpollicello, een classico en een Amarone. De sessie werd afgesloten met twee Barolo’s, een moderne en een traditioneel geproduceerde.
Ron ging even terug in de tijd en in vogelvlucht nam hij de geschiedenis van wijn door vanaf 6000 jaar voor Christus tot nu. Vanaf de 16e en 17e eeuw zijn er echt veranderingen van betekenis geweest. Door de eeuwen heen zijn er dan verschillende markeringspunten voor de wijnbouw en vanaf Italië in 1963 toetrad tot de EEG en er andere regels gingen gelden heeft de Italiaanse wijnbouw ontwikkeld tot wat het nu is.
Verder stond Ron uitgebreid stil bij de unieke geografische omstandigheden van het land en de klimaten tot op microniveau. Dat klimaat in combinatie met het terroir en de juiste druiven zorgen met de juiste wijnmaker voor bijzondere hoogstandjes. Italië heeft nogal wat druivenrassen. Het is daarin uniek in de wereld. Er zijn ongeveer 1000 verschillende inheemse rassen. Ter vergelijk kan vermeld worden dat Frankrijk er zo’n 60 tot 65 heeft en Duitsland zo’n 40.
Vervolgens werden de noordelijke gebieden doorgenomen waarbij iets uitgebreider werd stilgestaan bij Friuli, Emilia Romagna, Alto Adige, Veneto en Piëmonte omdat daar wijnen van geproefd werden. Om maar even een paar onbekende geproefde rassen te noemen, Friuliano, Buccia Amara en Savignone waarbij de laatste helemaal geen enkele relatie heeft tot de bekende naam Sauvignon. Naast wat onbekende wijnen kwamen er ook enkele klassiekers in het glas van de DOC Valpollicello, een classico en een Amarone. De sessie werd afgesloten met twee Barolo’s, een moderne en een traditioneel geproduceerde.
06 22781543