
lesdag 5
8 november 2010. Het was weer de tweewekelijkse maandag waarop ik naar Maarn kon om een lesdag te gaan volgen met als voorbereidde onderwerpen Champagne en de Sud Ouest, Zuidwest Frankrijk. Gelet op de laatste ervaringen met het verkeer ietsjes eerder in de auto gestapt en ja hoor, alles zat mee en ik was ruim voor half tien al op de cursuslocatie. Uitgebreid aan de koffie en bijkletsen met andere vroege vogels en degene die binnen kwamen druppelen. Het gevoel dat onder de cursisten overheerst is dat het allemaal toch nog knap lastig blijft en dat gevoel werd in de loop van de dag nog zeker niet weggenomen. Het belletje ging weer strak op tijd dus op zoek naar een geschikt plekje in het cursuslokaal. Doordat er wat inhalers uit de andere groep waren was het extra druk.
Er stonden weer acht glazen per cursist op tafel. Vier witte wijnen en vier rode wijnen. Het betoog van Frank Jacobs voorafgaand aan het beoordelen van deze wijnen ging over klimaatzones. Er werd nog even aangehaald dat de omstandigheden voor wijnbouw tussen de 30e en 50e breedtegraad liggen en zo zijn er op het noordelijk en zuidelijk halfrond overeenkomstige klimaten te vinden. Binnen Europa zijn ook weer zones waarvoor specifieke regelgeving is. Zo zijn er gebieden waar altijd gechaptaliseerd of ontzuurd mag worden. Gebieden waar dat door controlerende instanties aan de hand van het weersverloop in het jaar wordt bepaald en gebieden waar dat nooit mag gebeuren. Even grof gezegd mag het eerste zeg maar in het meest noordelijke, koude, gebied, in het zuidelijke mag het nooit en in het tussengebied wordt het door de autoriteiten bepaald. In de smaakbeleving zijn de wijnen uit de koelere gebieden vaak voorzien van wat frisser fruit en hebben ze een wat hoger zuurgehalte. Maar het is natuurlijk nooit allemaal zo zwart wit en met het blind beoordelen van de wijnen werd de plank soms weer lekker mis geslagen. Om de ideale groeiomstandigheden te verkrijgen zoeken de druiventelers daarom ook vaak de hoogte op. Daar waar er bergen zijn kan men lekker de hoogte in. Elke honderd meter omhoog scheelt 0,6 tot 1 graad Celsius ten opzichte van de temperatuur op het basisniveau. Zo kun je van warm naar relatief koel met de daarbij behorende effecten op de wijn.
Na de lunch was tijd voor de gastdocent. Deze keer viel de eer ten deel aan Joris Snelten. Hij was op zijn 19e al vinoloog van de wijnacademie en thans is hij directeur van DGS. Voordat we zelf zes mousserende wijnen mochten gaan beoordelen gaf hij een duidelijke uitleg over het gebied Champagne en de eigen regelgeving voor de méthode champenoise hetgeen een nog striktere regelgeving heeft dan de méthode traditionnelle. Deze verschillen zitten met name in de rendementen en rijpingsperiodes. Uit elke vierduizend kilo druiven mag maar 2550 liter sap geperst worden waarbij de eerste persing uit 2050 liter bestaat die voor de betere kwaliteitswijnen is en de tweede persing van 500 liter vaak al meer tannines bevat en in goedkopere producten wordt verwerkt. Ook is vastgesteld dat de periode van het ontstaan van de bubbels in de fles minimaal 15 maanden in beslag dient te nemen. De echte topchampagnes nemen hier veel langer de tijd voor maar al deze gegevens en de hoge prijs voor de druiven maakt het dat champagne een kostbaar product is. Nog afgezien van de extra belasting die op deze wijn geheven wordt. Onze champagneproeverij eindigde met een zeer kostbare Dom Pérignon 2002. Een zeer aangenaam glas waarvan ik het laatste beetje toch maar had doorgeslikt. Gelukkig zijn er ook nog hele mooie champagnes die veel voordeliger zijn en in Nederland moeten we nog een beetje van de traditie af dat we het alleen maar met Oud & Nieuw consumeren.
Nadat we voor de pauze al flink uitgelopen waren was het na de pauze tijd voor Zuidwest Frankrijk. Een gebied dat in de verre historie erg veel last heeft gehad van de transportbeperkingen in het Bordeauxgebied en nog steeds beter zijn best moet doen om tegen de faam van Bordeaux op te boksen. Daar waar een gewone Bordeaux makkelijk verkocht wordt omdat het een Bordeaux is moeten de wijnen uit het er aan grenzende gebied op een hoger niveau staan om kopers te overtuigen. Het gebied is vrij uitgestrekt en daardoor zijn er veel verschillende microklimaten en ook de bodemstructuur is er heel divers. Daar komt nog bij dat er veel druivenrassen verbouwd worden waaronder specifieke lokale waardoor het gebied wat lastig herkenbaar is. Toch proefden we een paar heerlijk fruitige witte wijnen waar er zelfs eentje zat van dit oogstjaar. Superkort in de fles en één bom fruit. De rode wijnen uit dat gebied staan bekend om hun stevigheid en moeten vooral bij de maaltijd geconsumeerd worden. We proefden door de streek heen met wijnen uit de gebieden Saint Mont, Montravel en Cahors. Daar waar onze wijn uit de Saint Mont nog wat fruitigheid had werd de Montravel al een stuk strenger met zijn tannines. Ook de wijn uit Cahors was behoorlijk stevig en met een leeftijd van vier tot vijf jaar kunnen ze minimaal nog zo’n zelfde tijd opgelegd worden. De rode selectie werd afgesloten met twee wijnen uit de Madiran waar het druivenras Tannat de boventoon viert. Stevige wijnen waarbij met toch probeert iets meer toegankelijkheid te krijgen door extra laat te oogsten, assembleren met andere druivenrassen en het toepassen van technieken om tijdens de rijping al extra zuurstof aan de wijn te geven zodat het karakter wat milder wordt. Met een prachtige zoete dessertwijn van de Petit Manseng uit Jurancon werd de middag afgesloten.
Uit ons Assortiment